Wat is africhten?
Het antwoord hierop is kort en duidelijk: Africhten is opvoeden! De capaciteit die de hond bezit, in dienst stellen van de mens. U zult begrijpen, dat africhten niet vanzelf gaat. Een eerste vereiste is een goede verstandhouding tussen baas en hond. Een goed afgerichte hond is eerlijk, zelfverzekerd en betrouwbaar en staat altijd naast zijn baas. Kortom, hij is een echte vriend.
De IGP sport bestaat uit 3 onderdelen: speuren, appèl en pakwerk.
Speuren
Speuren is het onderdeel van onze sport welke het meest bij de natuur ligt. Het geweldige reukvermogen van een hond zorgt ervoor dat deze in staat is om voor de mens niet waarneembare geuren te ruiken en te volgen. Hetgeen wat de hond geleerd krijgt is het uitwerken van een spoor dat door een persoon is uitgelegd en dat een bepaalde tijd ligt. Op dit spoor moet de hond een x-aantal voorwerpen vinden. Naar gelang de vorderingen van de hond wordt een spoor groter en moet het spoor langer liggen alvorens dit wordt uitgewerkt.
Er wordt verwacht van de hond dat deze met een “diepe neus” speurt, oftewel dat de neus zo dicht mogelijk bij de grond is tijdens het uitwerken van het spoor. Indien de hond bij de voorwerpen aankomt moeten deze verwezen worden. Dit kan zijn door bij het voorwerp te zitten, liggen of te blijven staan. Ook is het toegestaan het voorwerp te apporteren. Deze laatste manier van verwijzen is echter minder populair. De meeste honden zullen het voorwerp verwijzen door te gaan liggen.
Het speuren kan op diverse ondergrond gebeuren. Zo wordt er gespeurd op graslanden en op akker maar ook door sloten en bossen als het mogelijk is. Belangrijk is dat op alle ondergronden getraind kan worden, zeker als men op hoog niveau mee wil trainen binnen de sport.
Maar voorop staat, welke speurvorm dan ook gekozen wordt, men alleen vooruitgang boekt door veel oefenen en dit met goede begeleiding. Tevens moeten we ons er steeds van bewust zijn dat wij, met het uitoefenen van onze hobby, altijd afhankelijk zijn van mensen die hun weilanden beschikbaar stellen. Belangrijk is dan ook een goede verstandhouding tussen beide partijen. Ga dus ook nooit zomaar in een weide speuren zonder vooraf te overleggen met de eigenaar van het desbetreffende weiland. Wij als vereniging hebben weilanden waar de leden gebruik van kunnen maken willen ze buiten de trainingstijden speuren. Dit willen we ook graag zo houden. Er zijn ook afspraken gemaakt met de boeren. Uitlaten doe je ook netjes buiten het weiland en NIET in het weiland. Wij willen graag neospora voorkomen wat een niet geneesbare ziekte bij koeien is.
Appèl
Appèl is het onderdeel van onze africhtingssport waarbij de geleider samen met zijn hond één team vormt. Tevens wordt appèl een steeds belangrijker onderdeel. Het is tegenwoordig een feit dat alle honden, en zeker de grotere rassen, onder appèl moeten staan.
Toch is het appèl gedeelte totaal niet natuurlijk voor een hond. In het wild kent een hond geen commando’s en toch is de Duitse Herder heel goed af te richten. Daarom trainen wij op positieve wijze om onze honden duidelijk te maken wat wij van hun willen. Als een hond niet snapt wat wij bedoelen hebben wij ook niet het recht om deze te straffen, de hond weet immers ook niet waarvoor.
Tijdens het appèl wordt er naar gestreefd om een optimale communicatie tussen geleider en hond te krijgen. De hond wordt geleerd dat het interessant en leuk is om bij de geleider te zijn en al zijn aandacht op die persoon te richten ongeacht wat er om hun heen gebeurt. Tevens wordt de hond bekend gemaakt met het afvuren van een 6 mm pistool, door een groep te lopen, af te liggen terwijl iemand anders dezelfde routine uitvoert.
Er wordt, uiteindelijk, veel van de hond verwacht verdeeld over 10 oefeningen. Toch begint alles met het VZH oftewel Verkeers Zekere Hond. Hierbij moet de hond tonen dat hij niet alleen gehoorzaam op het veld is, maar zeker ook gehoorzaam is in alledaagse situaties. Hierbij wordt ook duidelijk dat men met sociale honden te maken heeft en dat welke vorm van agressiviteit niet gewenst en niet getolereerd wordt.
Pakwerk
Pakwerk is een spectaculair onderdeel binnen de africhting. Het is ook het onderdeel waar de meeste, vaak onterechte, vooroordelen over bestaan. Er wordt te vaak beweerd dat dit onderdeel er voor zorgt dat de Duitse Herdershond een “bijtgrage” hond wordt. In de praktijk is juist het tegendeel het geval. Honden leren hun driften te beheersen en moeten volledig gehoorzaam zijn in alle situaties.
Tijdens het pakwerk moet de hond een volle vaste en harde beet tonen. Hij moet tevens bestand zijn tegen stem- en stokdreigingen van de pakwerker. Tijdens het gevecht dat de hond levert met deze pakwerker worden er ook stokslagen gegeven. Dit gebeurt met de zg. “softstok” en de slagen worden geplaatst op de beschermde delen van het lichaam van de hond.
Een goed getrainde hond kan heel goed schakelen tijdens het pakwerk. Van het ene moment moet hij omschakelen van hoge drift tijdens het bijten tot goed gehoorzaam zijn en stoppen op commando. Ook is het perfect mogelijk om direct na het pakwerk met de hond tussen de mensen te lopen zonder dat de hond agressief gedrag toont. Wij zijn met sport bezig!
Het is echter zo dat het pakwerk binnen de VDH steeds aan strengere eisen moet voldoen waarbij de hond steeds goed onder appèl moet staan. Het moet vooral duidelijk zijn zijn dat dit onderdeel als sport gezien moet worden net zoals speuren en appèl. Het kan niet vaak genoeg benadrukt worden dat de hond op een eerlijke manier opgebouwd wordt en dat deze leert op een speciale mouw te bijten en dat er nergens anders gebeten mag worden en agressieve honden zijn niet gewenst.
Tijdens het pakwerk wordt tevens de belastbaarheid van de hond getest. De geleider staat tijdens het programma vaak op een grote afstand en er wordt van de hond verwacht dat deze genoeg moed en vechtlust bezit om “het werk” alleen op te knappen. Vooral in de bewakingsfase wordt de belastbaarheid van de hond getest.
